Een paar jaar geleden werd ik geconfronteerd met de volgende gewaarwording: met nog ruim 25 werkzame jaren voor de boeg, kan ik met gemak nog een hele nieuwe carrière hebben! Maar ja, bij gebrek aan inspiratie ten aanzien van wat die tweede carrière dan zou moeten zijn, ging het plan in de ijskast en begon ik vlijtig aan een nieuw onderzoeksproject.

Maar sinds eergisteren ben ik eruit! Want de European Space Agency zoekt astronauten. Vier stuks maar liefst en ze zetten dit keer extra in op diversiteit. Meer vrouwen en een speciaal programma voor ‘parastronauten’. Ik ben enthousiast!

De functieomschrijving blijkt me zelfs op het lijf geschreven te zijn. Ten eerste moeten deelnemers jonger dan 50 zijn, zodat ze twee keer op missie kunnen gaan. Check!

Daarnaast lees ik op de website: “You must be flexible and able to cope with frequent travel both within and outside of Europe, and even off Earth.” Als voormalig trouw lid van KLM’s Frequent Flyer programma lijkt ook dit geen enkel probleem.

Tevens geruststellend: “Over-developed muscles may actually be a disadvantage for astronauts living in weightlessness.” Eindelijk een goede reden om minder te sporten 😉

De weekenden in de ruimte klinken me als muziek in de oren: “The crew […] also have free time on the weekends. This is when they might write emails home or talk to their families, watch movies, read books, or play music or games. But the most popular leisure pursuit in space is looking out the window, watching Earth turning below…” Nog nooit was ik zo toe aan een ‘change of scenery’. Uit het raam kijken gaat me overigens prima af ben ik achter gekomen en een email aan mijn gezinsleden schrijven lijkt me ook weleens een welkome afwisseling nu ik ze de hele dag om me heen heb.

Maar dan wordt het tricky: “Astronauts generally wear ordinary clothes such as t-shirts and trousers on the International Space Station. They also wear socks, but no shoes…” Een baan zonder schoenen?? En dat terwijl ik zo’n mooie collectie heb opgebouwd waarvan sommigen zelfs hun vuurdoop nog niet gehad hebben? Dat is wel even slikken… Aan de andere kant zie ik wel een kans: van leuke sokken heb je immers nooit genoeg!

Een ‘match made in heaven’ als je het mij vraagt. Er is echter 1 klein probleempje: kandidaten moeten een Master diploma in een technische discipline hebben + drie jaar werkervaring in dat gebied. Over Technische Bedrijfskunde wordt in alle talen (zelfs Russisch) gezwegen..

Maar niet getreurd: ESA is blijkbaar ook bang dat niet genoeg mensen zich aanmelden, want: “Despite all of the requirements outlined in the vacancy notices, if you are truly motivated and you meet the minimum requirements but you are not sure you fulfil all the asset criteria, you should still apply.

All applications are welcome!“

Ik ga vast beginnen aan mijn motivatiebrief 😉