Inmiddels zijn we wel tot de conclusie gekomen dat reizen in Indonesie erg veel tijd kost. Zeker als je met het openbaar vervoer reist. Omdat er op Flores heel veel te zien is, de wegen erg slecht zijn en we niet superveel tijd hebben, besluiten we voor een paar dagen op pad te gaan met een auto met chauffeur. Samen met Kornelis van onze homestay in Labuanbajo maken we een plan en vragen hem om een auto met gids/chauffeur voor ons te regelen. En zo ontmoeten we Paul.

Paul (eigenlijk Paulus; veel mensen op Flores hebben een katholieke naam) in drie woorden: trots, overenthousiast en een tikkeltje onzeker. Het programma wordt al gauw uitgebreid met extra activiteiten zodat we zoveel mogelijk van Flores zien. Stiekem verdenken we Paul van een verborgen agenda. Zo rijden we soms rondjes door een dorpje zodat hij naar veel mensen kan toeteren en hallo kan zeggen en zijn we al min of meer toevallig bij zijn oom op bezoek geweest. Gisteren voegde hij het element “bezoek aan een lokale markt” toe aan het programma. Nadat we een rondje langs de vis en de bananen hebben gelopen, betrappen we Paul met heeeel veel plastic tasjes bij de auto. De kofferbak wordt steeds voller naarmate we dichter bij zijn woonplaats Riung komen.

Sinds gisteren heeft Paul ook een homestay: in de achtertuin van zijn huis heeft hij vier kamers gebouwd en wij zijn letterlijk zijn eerste gasten! Mooie, ruime kamers die, terwijl wij genieten van de ontvangst-kokosnoot, verder worden ingericht met spullen die me wel erg bekend voorkomen als iets wat ik eerder in de kofferbak van de auto heb zien staan. Nadat we hem nog wat tipjes hebben gegeven van dingen die we missen (haakje voor je handdoek, een tafeltje om spullen op te leggen, etc) wordt een deel van zijn eigen huisraad verplaatst naar de homestay.

En terwijl Paul ons veilig over de slechtste wegen loodst, leren we over zijn geloof en tradities, vertelt hij over de bomen die we onderweg zien (buiten het toerismeseizoen is hij boer) en ontmoeten we zijn vrienden,

Dankzij Paul zien we écht het beste en het mooiste van Flores. We zien zíjn land door zijn ogen.

Of zoals Paul zegt:

FBI = Flores Beautiful Island.

Voor de oplettende lezer: op de foto rechts zit Ana – een leuke Franse meid die we onderweg ontmoet hebben en nu een paar dagen met ons meereist.