Ik ben een verzamelaar. Ik zou heel graag willen dat het anders was, maar het is nu eenmaal zo. Elke week sleep ik wel iets nieuws mijn huis in, meestal kleding, schoenen of prullaria. Desalniettemin ben ik ook bezeten van licht reizen. Op een zakenreis neem ik bij voorkeur enkel handbagage mee, en ook voor kortere backpackvakanties lukt het ons meestal wel om ons te beperken tot handbagage. Op deze reis was dat iets lastiger, maar de oplettende lezer weet inmiddels dat mijn rugzak nog geen 10kg woog toen we vertrokken. Met de nadruk op “woog” en “toen we vertrokken”, want bij de laatste weging had ik 15kg. Nu zitten inmiddels de bergschoenen, lange broek en vest in de rugzak en neem ik op korte vluchten ook geen handbagage mee. Maar toch. Die 5 extra kilo’s komen ergens vandaan..

De afgelopen weken heb ik namelijk ook al het nodige “verzameld”. Souvenirs uiteraard (de meeste voor anderen, want ik wil niet dat mijn huis zo’n toonzaal van relikwieën wordt), extra kleding (in Islamitisch Indonesië bleek 1 lichte, lange broek toch wat weinig, en na 4 weken met twee shortjes en twee topjes was ik ook wel toe aan een leuk jurkje) en dingen die ik aboluut niet nodig heb (ook thuis niet) maar toch te leuk om níet te kopen (denk aan stickers, schriftjes en nagellakjes) zijn al goed voor enkele kilo’s.

Daarnaast heb ik een kleine verzameling stenen aangelegd (don’t ask!) en heb ik een aantal items van Marc (de jager) overgenomen. Want als echte jager heeft Marc na de eerste 4 weken de balans opgemaakt en besloten dat hij teveel heeft meegenomen. En zoals een echte jager betaamt, doe je dan afstand van de dingen die je niet nodig hebt. Een gloednieuw muskietennet is ingeruild tegen twee maaltijden in een een guesthouse op Atauro Island en andere items zijn achtergelaten in de hotelkamer in Dili. Althans, dat denkt Marc. Want als echte verzamelaar kan ik het niet over mijn hart verkrijgen om iets achter te laten, want: a. Het leek een goed idee om dit mee te nemen dus wat als we het over een week toch nodig blijken te hebben?! En b. Ooit hebben we er geld voor betaald, zonde om het nu weg te gooien.

En zo verzamel ik dus niet alleen nieuwe items, maar raap ik ook op wat jager Marc niet mee wil nemen. Tsja… zo komt die rugzak dus wel vol.. en met nog een kleine 8 weken te gaan, vrees ik voor het ergste. Want jagers blijven jagers, en ik vrees dat verzamelaars altijd verzamelaars zullen blijven…