Als je eigenwijs bent en denkt dat je altijd alles beter weet, is “lekker alles zelluf doen” een uitkomst. Zo bepaal je exact waar je heen gaat, wat je gaat zien/doen en hoef je je niet te confirmeren aan een bestaand programma of de wensen van andere mensen. Ook in Peru proberen we dus zoveel mogelijk zelluf te regelen. Maar soms kom je daarbij tot de ontdekking dat dat misschien niet altijd de snelste of meest efficiente manier is (en dit is een lastige want ik heb zowel “alles zelluf doen” als “de beste/slimste/meest efficiente manier” hoog in het vaandel staan).

Het voordeel van alles zelluf doen is dat je de unieke mogelijkheid hebt om je te verdiepen in de lokale bureaucratie en we bezoeken dus ook de nodige overheidsinstanties tijdens deze reis. Terwijl andere reizigers genieten van bezienswaardigheden, schuiven wij aan in de rij bij de douane, het postkantoor, het museum voor de schone kunsten, en de nationale bank.

Voor het terugsturen van de snowboardtas brengen we letterlijk een hele dag door in het postkantoor, en het opsturen van een schilderij loopt vast in de bureaucratie van het Museo des Belles Artes. Afgelopen week hebben we ons repertoire uitgebreid tijdens het organiseren van ons bezoek aan Machu Picchu. Kaartjes voor Machu Picchu zijn namelijk in het hoogseizoen gemiddeld zo’n drie dagen van te voren uitverkocht, dus hebben we dit uitstapje vorige week vanuit Lima al geprobeerd te regelen.

De eerste horde blijkt het reserveren van de kaartjes. De website van het toeristenbureau dat deze kaartjes verkoopt is alleen bereikbaar via een gewone pc, dus met onze iphone en ipad zijn we redelijk kansloos. Gelukkig is Guillermo (onze huisbaas in Lima) bereid om ons zijn laptop uit te lenen. Zo gezegd zo gedaan, we reserveren de kaartjes en dan volgt stap 2: de betaling. Dit kan op 4 manieren: bij het toeristenbureau in Cusco, bij een van de twee geselecteerde reisbureaus in Cusco, via de website met Visa, of bij de Banco Nacional. En dat graag binnen 4 uur.

En dus sluiten we een klein half uurtje later aan in de (lange) rij bij de Nationale Bank van Peru in Lima. Eenmaal bij de balie aangekomen probeer ik in mijn beste Spaans uit te leggen wat we willen (want uiteraard spreekt men ook hier geen Engels) en met succes: nog geen 5 minuten later staan we weer buiten. Betalen kan alleen contant en uiteraard hebben we niet genoeg geld bij ons. Maar we werden in ieder geval niet raar aangekeken dat we gereserveerde kaartjes voor Machu Picchu wilden betalen en onze tweede poging is succesvol: een klein fortuin lichter en een bonnetje rijker verlaten we de Nationale Bank. De kaartjes voor Machu Picchu zijn binnen!

Gisteren was de grote dag. Samen met 2500 andere bezoekers beklimmen we de trappen van deze oude Inca stad en beklimmen we de nabij gelegen berg voor nog beter uitzicht. Wat een fantastische ervaring! Moe maar voldaan nemen we aan het einde van de dag de trein terug naar Cusco. Vanmiddag gaan we misschien nog naar de zoutvlaktes. Als we een taxi of collectivo kunnen charteren. Want ook dit doen we “lekker zelluf”.