“What are they for?!”

Degenen die ooit de BBC-serie Coupling hebben gevolgd, weten vast wel waar ik het over heb. De cushion-rant van Steve, waarin hij zich afvraagt wat in vredesnaam het doel is van kussentjes (https://youtu.be/Lp0-8Ibkczc). En ik moet zeggen: ik vraag het me ook weleens af.

Op de bank liggen ze immers vaak in de weg en lijken ze zich voornamelijk nuttig te maken in het geval zich een spannende scene op TV voordoet en iemand even iets nodig heeft om in te knijpen. Een kussentje met de tekst “ik vind jou leuk” heeft ook nog het bij-effect dat je het kunt inzetten in allerhande situaties waarbij je iemand anders iets duidelijk wilt maken of gewoon de angel ergens uit wilt halen. Maar afgezien daarvan: geen idee!

In hotels valt het me vaak op dat er veel teveel kussens op je bed liggen. Ok, fair enough, in sommige hotels krijg je in ieder geval nog verschillende kussens zodat je wat te kiezen hebt, maar meestal liggen er zo’n 4-7 kussens op je wachten, for no particular reason.

Dus wat doe je dan? Na aankomst selecteer je het kussen van jouw keuze. Die leg je twee naast elkaar in het bed en de rest gooi je op de grond aan de kant waar je niet loopt, of leg je op het andere nachtkastje. De boodschap lijkt me duidelijk.

Dus wat bezielt overijverige schoonmaaksters om elke dag alle kussens weer terug op mijn bed te leggen?! Sommige schoonmaaksters verdenk ik er gewoon van dat ze het erom doen. Passief, aggressief gedrag dus. Misschien omdat ik te weinig fooi geef? Het gevolg is in elk geval dat ik elke avond weer in de weer ben met de hele set kussens. Het selecteren van de beste twee, het verplaatsen van de rest, … En dat hele circus begint morgen weer van voor af aan. Het lijkt wel Groundhog Day!

Maar vanaf nu ben ik ze te slim af. Ik heb de overbodige kussens namelijk verstopt. In de kast, helemaal achterin. Dat zal ze leren. Ben benieuwd hoe ver de ijverigheid reikt en hoeveel kussens ik morgen aantref in mijn bed, en in mijn kamer!