Snowboarden in Chili. Klinkt als een droom, toch? Onder het mom van “je leeft maar 1 keer” en “omdat het kan”, hebben we enige tijd geleden besloten dat we in Chili wilden snowboarden. Wintersport, zo blijkt al snel, is vooral weggelegd voor de meer vermogende Chileen en Braziliaanse of Amerikaanse bezoekers. Ons apartement is net zo duur als het Sheraton in Steamboat Springs (Colorado, US) en voor twee skipassen betalen we ook een klein vermogen. Maar dan heb je ook wat. El Colorado, La Parva en Valle Nevado vormen samen de Tres Valles, een middelgroot skigebied op ongeveer anderhalf uur rijden van Santiago. Echter, tegen de verwachting in, zijn deze gebieden nauwelijks met elkaar verbonden. Je kunt in theorie wel van het ene naar het andere gebied skiën, maar dan heb je wel een nieuwe skipas nodig. Dit gebrek aan connectiviteit biedt dus een uitstekende gelegenheid om de bergen nog beter te leren kennen en we maken de nodige tripjes met onze huurauto om alle drie de gebieden te ontdekken.

Wat ons vooral opvalt is dat het hier zo ontzettend rustig is! We zitten nog in het voorseizoen en zijn vaak de enigen op de piste. En dan de sneeuw! Die is hier echt van topkwaliteit! De skigebieden liggen tussen de 2700 en 3700m en de lucht is hier heel erg droog. Dus terwijl wij onder onze kleren langzaamaan in reptielen veranderen, blijft de sneeuw haar uitstekende staat behouden. En omdat het hier zo rustig is, vinden we nog talloze ongeprepareerde pistes met stukken waar nog niemand geweest is. Voldoende mogelijkheden voor ‘neue strecke’ dus!

Bovendien hebben we niet alleen de pistes, maar ook de restaurants én de après-ski volledig voor onszelf..

Maar na 7 weken rondtrekken voelt het ook wel een beetje onwennig. We zitten al 6 dagen op dezelfde plek, rijden van A naar B met onze huurauto, en hebben weinig interactie met de lokale bevolking. Een beetje alsof we weer terug zijn in de westerse wereld. Bovendien moeten we ook wel erg wennen aan de kou. We zitten elke avond bibberend in bed ukulele te spelen en te lezen en verlangen naar warm weer.. Het helpt ook niet echt mee dat onze rugzak vol zit met zomerkleding en we dus al dagenlang zo ongeveer de hele inhoud van de rugzak aan hebben. Over elkaar heen. Tijd dus om weer verder te trekken! Vanaf morgen gaan we richting het noorden met als voorlopige eindbestemming Lima, waar we op 11 juli Lotte en Daan gaan ophalen.

Rest ons nog 1 uitdaging… de snowboardtas moet nog terug naar Nederland…